Samiha İkbal - Gülkırmızı Gülüşlerle

Öğrenmesi gerek çocukların
Güneşin her zaman sıcak ve aydınlık doğmayacağını
Ve onlara anlatmalı birileri
Suların daima bulanık akmayacağını

Çizgi filmler, resimler birer hayaldir
Öğrenmesi gerek çocukların
Her uykunun bir uyanışı olduğunu,
Yer yer korkuyu bilmeli çocuklar
Zaman zaman korkusuzluğu
Umudu...
Ve öğrenmeli çocuklar
Duraksız istasyonlarda durdurmayı gideni
Bitmeyen sevdalara dayalı
Yürekleri olmalı çocukların
Kutlu yolculukta yorulmak bilmeyen ayakları

Öyle gelsin gelecekse ağlamayı bilen gözleri
Güneşi emmişken, ısınmışken gönülleri
Tükenmeyen sevgileri olmalı
Kurak iklimlerde

Yıllar var, göremedim, duyamadım, dokunamadım
Titreyişini hissettiğim yürekleri var çocukların
Gelecekten endişeli gözleri
Ve bir ömür coşkuyu öğrenmeli çocuklar
Bir yolculuğa son vermeden varılmaz
Varılası ufukları olmalı çocukların

Çocuk olmayan yollara düşmesin yolum
Çünkü çocukların olmadığı yollar karanlık
Çocuk olmayan geceler yıldızsız
Çocuksuz kapılar nefessiz

Ey çocuk, senin de gözlerinde yıldızlar parlayacak
Yıldızlar toplayacağız gözlerinden
Gülkırmızı gülüşlerle.
Samiha İkbal

Samiha İkbal - Göz Aydınlığı

Göz aydınlığı veriyor birileri
Dar çerçeveli pencerelerden
Sarkamıyoruz sokaklara
Şenliğine çocukların,
Seslerine sesimiz karışamıyor.

Göz aydınlığı veriyor birileri
Bizim gözlerimiz hep yaşlı,
Sözlerimiz hep acıklı,
Ellerimiz titreme nöbetlerinde
Bakışımız hummalı.

Göz aydınlığı veriyor birileri
Şairler şiirlerini bitiriyorlar
Temiz bir sayfa çekiyorlar önlerine.

Göz aydınlığı veriyor birileri
Yaşlı demir kapıların ardından doğuyor gün
Çatlak duvarlardan ılık havayı getiriyor rüzgar
İnanasımız geliyor...

Göz aydınlığı veriyor birileri
Herkes duyuyor,
Kimse görmüyor,
Herkes inanıyor.
Samiha İkbal

Samiha İkbal - Git me Gel me

Akıttım gönlümün kirli sularını
Berraklığına şaştı biri
O şehrimden herhangi biri
Sen bende siz olurken
O bende biz olan biri...
 
Samiha İkbal

Samiha İkbal - Eylül

İnerken akşam
Eylül hüzünleriyle
Sönüyor umutlarım.
Mavilerin derinliğine gömülüyor
Çığlık çığlığa gözlerim.

Mehtabın olmadığı bir yerde
Kumsala yazılmış adım.
Dalgaların dövdüğü
Bir şiirin son dizeleri
Martıların bile okumadığı.

Eylül'ün kalbe olan ihaneti
Buharlaştırdı son doğan Güneş, duyguları
Nedenleri, nasılları
Yalancı sevgilerin
Okşayışı gibi saçları...
 
Samiha İkbal

Samiha İkbal - Eğer bir anlamı varsa...



Büyülü bir beyazın çocukları
Uzun bir bekleyiş, akıllı insanların duâlarıyla
Onca uzakken eski masalların köle yaşamından

Soluk yüzlü değil, soluk yürekli bu insanlar
Ateş yakmamıza da izin vermiyorlar
İşaret veririz korkusuyla.

Serseri anıların yalnız sizler mi şahidisiniz
Zorlayalım o zaman kapıları
Kazancım ne ola ki bu yasak girişlerden.

Bu yalana bayılıyorum
Sıradanlığına bu gidişatın
Şaşkındım, anlayamadım son zaman türküsünü...

Unutun, durmayın unutun yaradılmışlığı
Mevsim her dem yola çıkmaya uygun
Beklenmedik bir fırtına bastırırsa ya!

Uyku olup düşlere düşerse Lut, Ad, Semud...
Acı bir çığlık olup
Onlar kendilerini bulamadılar burada
Ayakları uçurumun dibine çakılı

Gel, alıp başımızı gidelim diyorsan gidelim
Tarih sayfalarına sürerek saçlarımızı
Ve unutalım yaradılmışlığı...

Bizim unutmamız ne kayıp ki?
Ya bizi de unutursa Tanrı.
 
Samiha İkbal