ATTİLA İLHAN - 34 FN 346

geceyarıları 
tenhadır buraları 
ne in ne cin 
kırmızı lambası 
sanki kan damlası 
demiryolu geçidinin 

dağılmış su dumanı şimşekli bir karanlığa 
yağmurun altında çınar 
çınarın altında o karaltı 
bırakılmış bir araba 
34 FN 346 
sağ arka lastiği yırtılmış 
camlarında kurşun delikleri 
içinde barut kokusu var 
hala çalışıyor silecekleri 
bir sola bir sağa 
bir sola bir sağa 

geceyarıları 
tenhadır buraları 
ne in ne cin 
kırmızı lambası 
sanki kan damlası 
demiryolu geçidinin 

şimşekler yaladıkça nikelajını 
tırnak uçlarında çıtır çıtır 
yoğun bir elektrik sokağa 
bu araba mutlaka çalınmıştır 
şüpheli ne zaman bulabilecekleri 
dışarda unutmuş bir ayağını 
bir genç direksiyona yıkılmıştır 
kanı sımsıcak damlıyor 
dirseklerinden koltuğa 
roman çoktan bitmiş 
yol bitmiş bitmiş kavga 
hala çalışıyor silecekleri 
bir sola bir sağa 
bir sola bir sağa 
bir sola bir sağa 

geceyarıları 
tenhadır buraları 
ne in ne cin 
kırmızı lambası 
sanki kan damlası 
demiryolu geçidinin

AŞIK VEYSEL-KARA TOPRAK

KARA TOPRAK
Puan Ver :
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sadık yarim kara topraktır.
beyhude dolandım, boşa yoruldum
Benim sadık yarim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü istediğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır

Koyun verdi, kuzu verdi, süt verdi
Yemek verdi, ekmek verdi, et verdi
Kazma ile dövmeyince kıt verdi
Benim sadık yarim kara topraktır

Adem'den bu deme neslim getirdi
Bana türlü türlü meyve bitirdi
Her gün beni tepesinde götürdü
Benim sadık yarim kara topraktır.

Karnın yardım kazmayınan, belinen
Yüzün yırttım tırnağınan, elinen
Yine beni karşıladı gülünen
Benim sadık yarim kara topraktır

İşkence yaptıkça bana gülerdi
bunda yalan yoktur herkes de gördü
Bir çekirdek verdim, dört bostan verdi
Benim sadık yarim kara topraktır.

Havaya bakarsam hava alırım
Toprağa bakarsam dua alırım
Topraktan ayrılsam nerde kalırım
Benim sadık yarim kara topraktır.

Bir dileğin varsa iste Allah'tan
Almak için uzak gitme topraktan
Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan
Benim sadık yarim kara topraktır.

Hakikat istersen açık bir nokta
Allah kula yakın, kul da Allah'a
Hakkın gizli hazinesi toprakta
Benim sadık yarim kara topraktır.

Bütün kusurumu toprak gizliyor
Melhem çalıp yaralarım düzlüyor
Kolun açmış yollarımı gözlüyor
Benim sadık yarim kara topraktır.

Her kim ki olursa bu sırra mazhar
Dünyaya bırakır ölmez bir eser
Gün gelir Veysel'i bağrına basar
Benim sadık yarim kara topraktır.

Bahattin Karakoç

•  Bahattin Karakoç'un Hayatı
• Bahattin karakoç - Ağır Geliyor
• Bahattin karakoç - Acelem Var!
• Bahattin karakoç - Kardeşçe
• Bahattin Karakoç - İnsaf Yok Mudur
• Bahattin Karakoç
• Bahattin Karakoç - Bir gün ben giderim fani dünyad...
• Bahaddin Karakoş - Babaya Selam
• bahattin karakoc-Nasip olsa yine gitsem yaylaya
• Ihlamurlar çiçek açtığı zaman - bahattin karakoç
• Hayal Hayal Olmuş-Bahattin Karakoç

Bahattin karakoç - Ağır Geliyor

Ağır Geliyor Yaralı kuşumun kanadı Dallara ağır geliyor. Yere bassa ayağını Yollara ağır geliyor. Uzaktan gider bulutlar, Çiçekken kurur umutlar, Suna beklemek her bahar Göllere ağır geliyor. Nâçar, vurgun gönlüm nâçar, Kurt kovalar, ceylan kaçar, Ufuklar bir konar göçer Çöllere ağır geliyor. Yolcu yeler yeler yetmez, Derdi olmayan kuş ötmez, Hayattan şikâyet bitmez Kullara ağır geliyor. Vakti tırnakla kaşımak, Kızıl alevde üşümek, Yorgunlukları taşımak Sallara ağır geliyor. Sevda bana vurdu geçti, Kıran geldi, kırdı geçti, Desem ki ısırdı geçti Yıllara ağır geliyor…

Bahattin Karakoç

Bahattin karakoç - Acelem Var!

Acelem Var! Yarına hükmüm geçmez, heybemde azığım yok Ecel pusuda bekler ve benim acelem var. Karanlığın çiğ sesi kalkansız karşılanmaz Çırpınır tutunacak dalı olmayan kuşlar Benim de acelem var! ... Yırtık bir paraşütle gökten atlamak olmaz Toprak kucak açsa da düşmeden donar kanın. Mum eriyip bitiyor, zaman deli bir rüzgâr Son nefes ki takvimde hasatı ölü bir yaz Ve benim acelem var! ... Bir bineğim olsun ki rüzgârdan hızlı uçsun Yeri göğe bağlasın som tevhid urganıyla. Üstüme kar yağarken içimden tepsin bahar Dost gönlümü ısıtsın yıldızlı yorganıyla Benim ki acelem var! ... Aynayı ayna yapan ışık ile gören göz Tara kâküllerini çökmeden karanlıklar. Kuş kafesten uçanda dövünmek neye yarar Bir kez orman yanmasın neye yarar kül ve köz Bundan ki acelem var! ... Şeytanı karıştırma, hep sağlam pusat kuşan “Biraz daha! ” diyenin avını uyku taşlar. Yörük atlar aksamaz besmele göynüğünde Son dergâhta yavaşlar Ve benim acelem var! ... Yarın için tapum yok, Hakk’tan gayri kapım yok! Hamurum mayalandı ve benim acelem var! ... Her şiirde ruhumu ateşlere veririm Bir yandan balım akar, bir yandan torçum akar Yüzü ak gitmek için bu günden acelem var! ... Bahaeddin KARAKOÇ (Ay Şafağı Çok Çiçek –Beyan Yay. İstanbul / 1998)

Bahattin Karakoç

Bahattin karakoç - Kardeşçe

Kardeşçe Aşk deyince duman çöker gözlere Vuslat sana,hasret bana gülümser Ruhum pervazlanır nebülözlere Ay sulara,toprak cana gülümser Her gece dolaşık düşler görürüm Gölgemi gittiğim yere sürürüm Her sabah duyduğum sese yürürüm Dil ehline,göz civâna gülümser Ha gayret de bıçkın gönül ha gayret Yüksel gök katına,arz’ı seyran et Sırt sırtadır dünya ile ahiret Zemin berkse hep tavana gülümser Ses atları alışınca eyere Süvariler hazır demek sefere Önde giden artta gelen nefere Aras nehri Nahçivan’a gülümser Ağrı göğe bakar,Kars’sa Iğdır’a, Rüzgâr bulut toplar yağmur yağdıra Dağlar da,kentler de hep sıra sıra Erzurum’sa Erzincan’a gülümser Yiğitler kadaya karşı duranda Rüzgârlar uğuldar ulu Turan’da Ay’ın şavkı yüreklere vuranda Yüce dağlar âsümâna gülümser

Bahattin Karakoç