3 Boyutlu Şiir

3 Boyutlu Şiir

Pazar günleri ütü kokan evlerde büyüdük biz.
Manzarası yarım gökyüzü olan..
Babası mesaiden geldi diye yaramazlığa son veren çocuklardık.
Kavga eden çatılarımız vardı bizim gökyüzüyle
Gökyüzü ne zaman bağırsa hemen ağlıyor ve buna yine annem yetişiyordu.
Kocaman bir havlu ile siliyordu gözyaşını...
Gözyaşı mani oluyordu uyumamıza
Uykuya yenik düşüyorduk, ninni oluyordu..
Abilerimizden kalma bilyelerle büyüdük, koltuk altlarından oklava ile çıkardığımız.
Ardında bazen kavga bazen de çamur süslü pantolonlar bıraktılar bizlere
ve biz kitaplarla büyüdük; öldüler, gömüldüler bazıları...
Elimde bir Sunay Akın kaldı.

Seviyordum çünkü ağlamıyordu kitap,
Benimle konuşuyordu şiir
Beni anlatıyordu kendinden sonra gelen sayfalara..
''Kırmızı'' dedi Sunay Bey,
Sustu çatı
Yamalandı pantolonlar
Bilyeyi yine ben kazandım
ve annem dinleniyordu televizyon karşısında...

Kırmızı...
''Sevgilim kızma sakın
ve lütfen yanlış anlama
kırmızı rujunu sürünce
paramın yetmediği
elma şekerleri geliyor aklıma''

-Rıdvan Keskin

Paylaş

ridkes