Gözlerim kanıyor Leyla, şimdi görsen tanıyamazsın beni. Ekmek almaya senin terliklerinle giderdim hatırla, kendi pabuçlarımın topuk kısmına basarak gidiyorum şimdi. Kaldırdım sana ait ne varsa, bana ördüğün kazağı hiç giymedim mesela, nakış nakış sen kokar şimdi.
Ben cok değiştim Leyla, gözlerim kanıyor. Bi hayli korkaklaştım gelemiyorum yanına.
Bakıyorum da herkesin bir Leylası var ve Mecnun olmak istiyor herkes.
Her neyse; söylesene
Rahat mısın şuan? Üşüyor musun 4 toprak arasında? Nasılsın diye sorsam sana, ''iyiyim sen nasılsın?'' diye sorar mısın peki eskisi gibi? Söylesene sevgilim bu gece de girecek misin rüyalarıma? Rüyalarıma gelirken yorulmuyorsun değil mi?
Ne olur hiç uyanmasam da sen gelsen yine, hak ettiğimiz aşkı yaşasak ki hak etseydik yaşardık şüphesiz. Böylesi daha mı iyi? Sıkılıyorsa canın gel her gece gibi. Ben bir umut arıyorum hala seni. Her aradığımda bir kadın çıkıp ''Sinyal sesinden sonra mesajınızı bırakınız'' diyor...
-Oysa ben her sinyal sesinden sonra kendimi bıraktım sana.
Rıdvan Keskin
Paylaş
0 Yorum var " "
Yorum Gönder