Fabl, öğüt ya da ders vermek için anlatılan, kahramanları hayvanlardan seçilmiş kısa bir öyküdür. En ünlü fablleri Ezop adında bir Yunanlı’nın anlattığı bilinmektedir.
Ezop’un İÖ 7. yüzyılın sonunda ve 6. yüzyılın başında yaşamış olduğu sanılmaktadır. Atinahlar’ın nefret ettiği Pisistratus adlı kralın hüküm sürdüğü dönemde Atina’ya giden Ezop’un, gelecek yeni bir kralın eskisini aratacağını göstermek için Atinalılar’a “Kral Arayan Kurbağalar” masalını anlattığı söylenir. Masal şöyledir:
Bir zamanlar başlarında kimse bulunmadığı için rahatları kaçan kurbağalar, tanrı Zeus’a başvurarak ondan kendilerini yönetecek bir kral istemişler. Zeus böyle bir istekte bulunmanın budalalık olduğunu, çünkü kralsız da pekâlâ kendi kendilerini yönetebileceklerini düşünüyormuş. Göle bir kütük fırlatarak, “Alın, işte kralınız,” demiş.
Kurbağalar kütüğün suya çarpınca çıkardığı sesten ürkerek önce sağa sola kaçışmışlar. Sonra kütüğün kımıldamadığını görünce yavaş yavaş yaklaşmışlar, giderek yüreklenip üzerinde hoplayıp zıplamaya başlamışlar.
Aslında düşledikleri böyle bir kral değilmiş. Bu yüzden yeniden Zeus’a çıkarak bu işe yaramaz kralın yerine doğru dürüst bir kral göndermesini istemişler. İkide bir rahatsız edilmek Zeus’un hiç hoşuna gitmiyormuş. Bu kez kurbağalara krallık etmesi için bir leylek göndermiş. Leylek göle varır varmaz, gagasıyla yakaladığı kurbağaları birer birer yutmaya başlamış. Bu masalla
Ezop Atinalılar’a,
yeni gelecek bir kralın eskisini aratacağını, sahip olduklarıyla yetinip fazla yakınmamaları gerektiğini anlatmak istiyormuş.
Ezop’a ilişkin çeşitli söylentilerden biri onun özgürlüğünü kazanmış bir köle olduğu ve sonradan krallara akıl hocalığı ettiği yolundadır.
Kaynak: Bydigi Forum http://www.bydigi.net/turkce-edebiyat/367756-ezopun-fablleri.html#post2515953
Ezop’un masalları başlangıçta yazılı değildi. Yaşlılar bildikleri masalları gençlere anlatır, bunlar kulaktan kulağa dolaşırdı. Filozof Sokrat’ın hapisteyken bazı masalları koşuk biçimine getirdiği söylenir. İÖ 4. yüzyılda Demetrios adında bir Yunanlı fablleri toplu hale getirmiş, İS. 1. yüzyılda ise fabller Latince’ye çevrilmiştir. Fabllerde çeşitli bilgiler de vardır. Hayvanların özelliklerini öğretirken, insanların kendi kendilerini tanımalarına yardımcı olurlar. Fabller Fransız yazar La Fontaine gibi pek çok yazarı etkilemiştir. Ezop’un herkesçe bilinen ünlü fablleri arasında “Tilki ve Üzümler”, “Kuzu Postu Giyen Kurt”, “İnatçı İki Keçi”yi sayabiliriz