DİVAN ŞİİR'İNDE AKIMLAR

Sebk·i Hindi Akımı
  • Hindistan’da ortaya çıkmış İran üzerinden divan şairlerini etkilemiştir.
  • Türk edebiyatında 17. yy’da görülmüştür.
  • Şiirde anlam derinliği önemsenmiş bunun için hayal gü­cünden yaralanılmıştır.
  • İnsan ruhunun çektiği acılar dolayısıyla da tasavvuf bu tarz şiirlerin ana konusunu oluşturur.
  • Arapça ve Farsça sözcük ve tamlamalarla yüklü, bağlaç­larla örülü ağır bir dil kullanılmıştır.
  • Sanatlı ve süslü ifa­deler hayal gücüyle birleşince soyut, güç anlaşılır bir dil ortaya çıkmıştır.
  • Anlatımlar sanatlı, süslü, soyut ve semboliktir.
  • Naili, Neşati ve Şeyh Galip Sebk-i Hindi akımının en önemli temsilcileridir.
Türkî-i Basit (Sade Türkçe/Mahallileşme) Akımı
  • 15. yy’da divan şairi Necati’nin başlattığı bir akımdır.
  • Mahalli konular, günlük yaşayış şiire girmiştir.
  • Halk zevkine yaklaşılmıştır.
  • Soyuttan çok somut güzeller ve güzellikler işlenmiştir.
  • Günlük konuşma dili, deyim ve atasözleri şiirde kullanıl­mıştır.
  • Bu akım 18. yüzyıl şairi Nedim’le doruk noktasına ulaş­mıştır.
  • Nedim, halk şiirindeki türküye yakın olan “şarkı” türüne en çok örnek veren şair olarak bu akımın en önemli tem­silcisi olmuştur.
  • Nedim şiirlerinde İstanbul’un somut güzelliklerini, eğlence ve gezinti yerlerini divan şiirine sokmuş; Baki gibi İstanbul Türkçesini şiir dili olarak kullanmıştır.
  • Mahallileşme akımının en önemli temsilcileri Necati, Baki, Nedim, Şeyhülislam Yahya ve Enderunlu Vasıftır.
Hikemi (Hakimane) Şiir
  • Düşünceye ağırlık veren, okura yol gösteren şiirlerdir.
  • İnsanı, dünyayı, olayları değerlendiren çeşitli konular iş­lenmiştir.
  • Anlatım kısa ve özlüdür.
  • Daha öncesinde böyle şiirler yazılmakla birlikte akım ola­rak ortaya çıkması 17. yy’da olmuştur.
  • En önemli temsilcisi Nabi’dir. Nabi Ekolü olarak da bili­nen hikemi şiirlerin önemli diğer temsilcisi 18. yy divan şairlerinden Koca Ragıp Paşa’dır

Paylaş

0 Yorum var "DİVAN ŞİİR'İNDE AKIMLAR"

Yorum Gönder