O, hayatta en çok babasını sevdi. Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi Hasan Âli Yücel'i yani. Şimdi Can Yücel'in mısralarını sakınmadığı şiirlerinin, sözünü esirgemediği yaşamının ayrıntılarında dolaşmanın zamanı... Londra'daki üniversite yıllarından Kore'deki askerî birliğe, cezaevi koğuşlarından Datça'nın uçsuz bucaksız gök mavisi sularına uzanan bir yolculuğa çıkmanın zamanı... Üstelik, o güzelim Can Yücel şiirleri ile.. 'Ben bir aşk değirmeniyim' diye başlayan, 'Kıçımın fosforuyla aydınlanın siz artık' diye biten şiirlerle hem de... 'Özrü kabahatinden Özürlü' başlıklı şiiriyle başlasın yolculuğumuz: (Kitabın Girişinden)
Paylaş
0 Yorum var "Bir Yudum İnsan - Can Yücel"
Yorum Gönder